Het zijn de bloemen die ons samengebracht hebben, maar de mensen zorgen ervoor dat we terug blijven komen

Goedemorgen allemaal, zoals jullie weten is de lente de drukste tijd van het jaar voor Carlos, dus ik ben weer aan de beurt om een keer een verhaal te vertellen. “Ik” verwijst in dit geval naar Vlad, ik ben een “nieuw” gezicht bij Fluwel, maar inmiddels begin ik al veel verschillende kanten van het bedrijf te ontdekken. Vorige week was bijvoorbeeld de World Daffodil Tour, waar u in eerdere nieuwsbrieven al over heeft kunnen lezen. Voor mij was dit een goed moment om veel bekende Fluwel-klanten en -vrienden te ontmoeten, en daarnaast ook een heleboel nieuwe mensen!Groepsfoto in het narcissenveld van Flying Colours

De World Daffodil Tour wordt inmiddels al een aantal decennia georganiseerd. Voor sommige echte liefhebbers is het een bekende trip, maar voor veel mensen, zeker zij die niet aangesloten zijn bij een vereniging voor tuinieren, hebben er nog nooit van gehoord. De World Daffodil Tour heeft een vaste rotatie aan landen die bezocht worden. Het wordt iedere vier jaar georganiseerd, beginnend in Nieuw-Zeeland, dan vier jaar later in de VS, dan naar Australië, en dan Europa: Nederland en het Verenigd Koninkrijk en Ierland. Tijdens de Tour worden er allerlei verschillende activiteiten georganiseerd: bij grote kwekers kijken, rondleidingen krijgen in schuren waar veel uit geëxporteerd wordt, en informatie over hoe de bloembollenteelt in dat land precies werkt, maar het belangrijkste is natuurlijk zonder enige twijfel het zien van alle narcissen (en andere bloemen!) die op dat moment in bloei staan in het land dat bezocht wordt.

Er zijn nog genoeg mensen die bij de narcis alleen maar denken aan de grote, gele bloemen die eigenlijk vooral bij de Paastafel horen. Het is voor velen verrassend dat er momenteel meer dan 33.000 soorten narcissen zijn, die ingedeeld zijn in 13 verschillende divisies. De divisies zijn om bloemen met verschillende eigenschappen bij elkaar te zetten, en het was leuk om te zien dat de bezoekers van de Tour die precies wisten hoe dat zat het aan het uitleggen waren aan de ‘normale’ liefhebbers.

Dit jaar was het dus deels aan Fluwel om de World Daffodil Tour te organiseren. Carlos werkte in Nederland samen met zijn goede vriend Eric Breed van BreedBulbs. Daarna ging een groep mensen door naar het Ierse gedeelte van de Tour, georganiseerd door Esker Farm Daffodils in Noord-Ierland. In Nederland hadden we bijna 90 deelnemers, waarvan er heel veel over de Tour hadden gehoord via onze nieuwsbrief. Het was ontzettend leuk om te zien dat mensen alleen maar aan de hand daarvan mee wilden op deze reis. Omdat we maar drie dagen hadden, zat het programma goed vol, zoals u zich wellicht kunt herinneren van een eerdere nieuwsblog. 

We begonnen de eerste dag van het programma met een bezoek aan Fluwel, waar Carlos zijn eigen bedrijf kon laten zien. Hier hebben we vooral gelet op speciale zaailingen, nog niet geregistreerde soorten, en andere dingen die nog niet in productie zijn en die deelnemers dus nog nooit eerder hebben kunnen zien. Veel ervan zijn door Carlos of zijn vader gemaakt. Er zitten meer dan 2000 soorten narcissen in deze collectie. We hebben daarna geluncht op Land van Fluwel, het doe- en beleefpark van Fluwel. Daarna konden we door voor de rest van de dag. 

Na de lunch zijn we bij Jan Pennings geweest. Die kweekt een boel verschillende narcissen, en heeft een enorm bedrijf. De laatste stop van de dag was de Floratuin in Julianadorp, waarna we de dag konden afsluiten en met zijn allen gegeten hebben bij het Hotel. Op de eerste avond heeft Carlos een presentatie gehouden over wat de narcis voor hem betekent en wat die hem gebracht heeft in zijn leven. Hij heeft veel verteld over de mensen die hem geholpen hebben om te komen waar hij nu is, en de deelnemers hebben zo ook de kans gekregen om degene die die blog schrijft die ze elke week lezen iets beter te leren kennen. 

De tweede dag was iets minder intensief, maar daarom niet minder vol met narcissen. We zijn nu bij Eric Breed langs geweest, die in Lisse woont. Eric’s collectie is elke keer weer indrukwekkend, hij heeft gewoon zo ontzettend veel bollen dat het steeds weer bizar blijft om te zien. Wat moet een zo’n man met al die bloemen, denk je dan, maar hij kan ze allemaal herkennen aan de bloem alleen. Ik heb een aantal van de mooiste tulpen die ik heb van Eric gekregen, eigenlijk is dat de bloem waar hij het meeste van weet, maar ik moet eerlijk zeggen: hij is eigenlijk bekend met elke bloem die er is. Zo lijkt het voor mij in ieder geval. 

Na dit eerste bezoek gingen we naar Hein Meeuwissen, nog zo’n grote naam binnen deze wereld. Hein kweekt verschillende soorten bloembollen, waaronder een grote collectie Rhodohypoxis. Dit zijn bloemen die van oorsprong uit Zuid-Afrika komen. Maar natuurlijk heeft Hein ook enorm veel narcissen, waaronder veel oudere soorten. Veel daarvan zijn geregistreerd voor 1940. Hein heeft daarna ook nog een fantastische lunch georganiseerd in zijn schuur, en dat deed ons zeker goed, want het weer werkte niet zo mee op deze dag. Maar veel van onze bezoekers vertelden ons al dat voor hen een bezoek aan Nederland niet compleet is zonder een dag flink rotweer, dus we lieten ons niet uit het veld slaan. We hebben de dag afgesloten bij de Keukenhof. Die mag natuurlijk niet overgeslagen worden als je in deze tijd van het jaar de moeite neemt om Nederland te bezoeken. 

De derde en laatste dag van het programma was een geweldige afsluiter van deze Tour. Ik had echt het gevoel dat we een historische trip aan het maken waren met zijn allen. We begonnen de dag bij de Hortus Bulborum in Limmen. Dit is een belangrijke plek, omdat veel oudere soorten hier nog bewaard worden en nog te zien zijn voor bezoekers. Veel van die soorten zijn al niet meer in gebruik voor grootschalige teelt. Sommige kunnen teruggetraceerd worden naar de 16e eeuw–enorm lang geleden, dus. Instituten als de Hortus zijn ontzettend belangrijk voor de bloembollenwereld, dus we waren blij dat we dit aan onze bezoekers konden laten zien. Mocht u een bezoek brengen aan deze kant van het land, dan moet u de Hortus zeker niet overslaan. 

En dan nog een stukje geschiedenis van deze prachtige reis: toen we gingen lunchen in Egmond, stond er een kapel helemaal vol met Narcissen voor een show die dat weekend gehouden ging worden. Ik had werkelijk nog nooit zoiets gezien: we kwamen binnen en iedereen was absoluut sprakeloos, zo mooi was de ruimte versierd en ingericht. Michiel de Waard van Flying Colours en zijn collega’s hebben er enorm hard aan gewerkt, en lieten dit weekend meer dan honderd soorten zien, die ze natuurlijk allemaal al vorige herfst geplant hebben–dat is het mooie aan tuinieren, dat je weet hoeveel voorbereiding er in zo’n show zit. 

De manier waarop de displays samengesteld waren was echt verbijsterend mooi om te zien. De bloemen waren nog zo fris, alle kleuren pasten bij elkaar, de zon leek precies goed de kerk in te vallen–het kwam allemaal echt uit een film, iedereen was er stil van. Ik zou willen dat ik u precies het gevoel kon geven dat wij hadden toen we de ruimte binnenstapten, maar dat lijkt me een haast onmogelijke taak. Michiel heeft wat meer verteld over de manier waarop ze dit voor elkaar kregen: de ruimte is zo lang mogelijk op 2 graden Celsius gehouden, en dat voor sommige soorten voor bijna zes weken. Michiel is ontzettend goed in het op het juiste moment laten bloeien van soorten en hij werkt ook samen met Harold Koopowtiz, een legende in de Narcissenwereld voor diezelfde vaardigheid. Ik denk echt dat dit het onderdeel is dat iedereen bij gaat blijven, als ik iets zou moeten kiezen. 

Zoals u ziet hebben we een geweldige reis gehad. Ik heb het gevoel dat ik nog drie pagina’s vol kan typen met wat we allemaal gezien hebben deze week, en ik wil graag iedereen die er was persoonlijk bedanken voor hun aanwezigheid. Zonder jullie hadden we er niet zo’n prachtige trip van kunnen maken. Echt, het was fantastisch om te zien hoe alle bloemenliefhebbers van alle hoeken van de wereld samen kwamen en elkaar leerden kennen en hielpen met het bijspijkeren van hun kennis over de Narcis. Daarnaast nog een bedankje voor Pien en Carlos van der Veek, Eric Breed, en de dames van Van der Valk’s reisplanning. Iedereen heeft hard gewerkt om de Tour tot een succes te maken, en ik hoop dat jullie er net zo van genoten hebben als ik! 

Warme groet, 

Vlad

Het beste komt als laatste: de taart! Prachtig, toch?